Gosport - Den Helder 17/07 t/m 20/08/2023

Covid. Corona. Sars. Hoe je het ook noemt, als je het virus onder de leden hebt kun je beter geen vakantie gaan vieren bij je vader op de boot. Dochterlief Jessica was dus besmet geraakt en zodoende moest ze de trip, die samen met kleindochter Jaimy zou zijn, afzeggen. Wij waren al een tijdje in de buurt van Southampton blijven hangen, met overzichtelijke vaartochten naar her en der, zodat we zonder haast de meiden zoals gepland daar konden oppikken.

 Gosport (klik voor vergroting)

We lagen voor anker bij Seaview, Isle of Wight, toen een teleurgestelde - maar gelukkig niet doodzieke - Jess met dit bericht belde. Een dikke tegenvaller, want we hadden ons er alle vier enorm op verheugd. Gelukkig zou het nog aardig goed komen, al was dat in Frankrijk…

Seaview

Oké. Wat gingen wij nu doen? Nog even in Zuid-Engeland blijven? Naar Brighton en daarna naar Dover varen bijvoorbeeld en van daaruit oversteken naar de overkant? Wel ja. Why not? Maar onderweg richting Brighton  veranderen we van plan, zoals zo vaak. Het was prima weer voor een oversteek, dus waarom niet meteen een nacht doorvaren? Goed idee. Op naar Boulogne-sur-Mer!

Marina Boulogne-sur-Mer

Al met al liggen we 2,5 week in Boulogne-sur-Mer.  Tot onze grote vreugde laat Jessica weten dat ze weer covid-vrij is en dat ze samen met Jaimy een kleine week naar Boulogne komt. We hebben hele fijne, gezellige en leuke dagen samen. Als ze weer weg zijn is het stil op Skik en we missen de opgewekte dames. Helaas kunnen we nog niet meteen verder varen; harde wind en regen houden ons nog een tijdje op de plaats, maar dan eindelijk zit alles mee. Zon en zeilbare wind, dus op naar het Noorden.

Jaimy op de trampoline

Na een korte nacht voor anker bij De Panne, net over de grens van Frankrijk, varen we door naar IJmuiden. Daar blijven we drie dagen en maken kennis met buurman Hans, waar we een zeer aangename en gedenkwaardige avond mee beleven. We delen in die korte tijd lief en leed met elkaar, waarbij ook veel gelachen wordt. Hans is zijn 80 jaar in goud waard. Wie weet tot ooit ziens!

Hans op zijn zelf ontworpen schip Cornelia

Van IJmuiden zeilen we naar Texel, waar we bij De Hors voor anker gaan. Na een nogal hobbelige en onrustige twee dagen (windkracht 6 en flinke stroming), besluiten we marina Willemsoord in Den Helder in te gaan, naar Skik haar vaste plek. Het plan nog een paar dagen naar de waddeneilanden te gaan laten we varen. Rust daalt op ons neer. Ik vind het wel best zo. Het was een fijne reis, veel moois en nieuws gezien, spannende dingen beleeft en nooit weten waar je precies aan toe bent. Dat heeft z’n charme, absoluut, maar 2,5 maand vond ik ook wel weer genoeg.

Texel, De Hors

Over twee weken vlieg ik terug naar m’n geliefde Samos, om daar in en nabij mijn knusse, kleine woonstee de herfst, winter en de volgende lente door te brengen. Wie weet tot volgende zomer!

Liefs, Loeki.